138 __ 139 Έχει δηλώσει ότι θα μπορούσε κάλλιστα να είναι σκηνοθέτης. Η ασύλληπτη προσφορά του στον χώρο, όμως, και δη στην κυ- πριακή σκηνή, είναι από άλλο πόστο. Η μουσική είναι θεμελιώδης υποδηλωτικός και διαμεσολαβητικός κώδικας στο θέατρο, ενώ όταν μιλάμε για αρχαίο δράμα είναι μέρος της ίδιας της δομής του έργου. Ο Μιχάλης Χριστοδουλίδης είναι ο σημαντικότερος μουσικοσυνθέτης στη μέχρι τώρα ιστορία του ΘΟΚ. Όχι υπό την έννοια μόνο του βαρέος βιογραφικού, παρά τις δεκάδες συνερ- γασίες που έκανε μετά την αποφοίτησή του από το ιστορικό Κονσερβατουάρ ντε Παρί. Μιλάμε για συνεργασίες την «καυτή» δε- καετία του ’60 με την Κομεντί Φρανσαίζ, το Οντεόν, τα εθνικά θέατρα του Στρασβούργου και της Λυών, ή και με τον Ευγένιο Ιονέσκο αυτοπροσώπως. Μιλάμε επίσης για κατοπινές συμπρά- ξεις, μετά την εγκατάσταση στην Ελλάδα το 1977, με τους σημα- ντικότερους θεατρικούς οργανισμούς της χώρας, την τηλεόραση, τον κινηματογράφο. Είναι ο σημαντικότερος, γιατί υπέγραψε τη μουσική σε σχεδόν τριάντα παραγωγές του ΘΟΚ, δεκαεπτά από τις οποίες ήταν αρχαίου δράματος. Κι επειδή ήταν βασικός συντε - λεστής στην καλλιτεχνική «έκρηξη» που σήμαναν οι Ικέτιδες του Χαραλάμπους και κεντρική μορφή στον ενεργό πυρήνα που ανέ- τρεψε τα καθιερωμένα στο ελληνόφωνο θέατρο. Με σημείο εκ- κίνησης τις Ικέτιδες, η βαθιά του γνώση και παιδεία πάνω στο αντικείμενο απέδωσαν καρπούς τη δεκαετία του ’80 σε εμβλη- ματικές παραγωγές όπως ο Πλούτος, οι Τρωάδες, η Μήδεια, ο Οιδί πους Τύραννος, η Εκάβη. Και στη συνέχεια ήρθαν, μεταξύ άλλων, η Σαμία, οι Πέρσες, η Ειρήνη, οι Επτά επί Θήβας, οι Επιτρέποντες. Έχοντας μελετήσει επισταμένα τη μεσαιωνική ιστορία και τη λαϊκή παράδοση του νησιού, ο Αμμοχωστιανός μουσουργός δεν θα μπορούσε να μην ντύσει μουσικά και τον Πέτρο τον Α΄ του Πάνου Ιωαννίδη το 1990. Το Μεγάλο Βραβείο Θεάτρου 2016 τον χαροποίησε περισσότερο από τις τιμές που απόλαυσε στο εξωτε - ρικό, επειδή προήλθε από την ιδιαίτερη πατρίδα του. (ΓΣ) 3.44 ΜΙΧΑΛΗΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΙΔΗΣ (1944–)
RkJQdWJsaXNoZXIy MTUzMzM1NQ==